(قرآن در هر مرتبه اي از مراتب موجودات طوري تظاهر مينمايد) در محل خود مبرهن گرديده كه عوالم وجود در طول يكديگرند و هر مرتبه پستي نمود و ظهوري از مراتب فوق خود ميباشد و در پرتو وي نشو و نما ميكند دنياي ما كه فعلا در آن نشو و نما ميكنيم پست ترين و نازل ترين مراتب عوالم موجودات است و عالم مجاز و عالم قشر است و موجودات اينكه عالم يك نمودي و يك تظاهري از عالم بالا بيش انيس قاري گردد و نيز در قيامت كه عالم حقيقت و حاق ّ واقع است وجود عيني و حقيقي قرآن كه از عالم حقيقت تنزّل نموده و در اينكه عالم بصورت حروف و كلمه در آمده ظاهر گردد و تكلم نمايد و شفاعت كند و توهين نمايد كساني را كه بوي توهين نموده اند و چون قيامت عالم جمع و عالم حقيقت است آنچه در اينكه عالم از عوارض بشمار ميرود در قيامت بحقيقت جوهري خود هويدا ميگردد مثل اينكه در اينكه عالم اعمال و افعال بشر از قبيل عوارض و عملي بيش بنظر نمي آيد لكن در عالم برزخ بصورت مناسب ظاهر ميگردد و در قيامت بعين جوهري هويدا ميگردد و آثار جوهري از آنها پديد ميشود و شاهد بر اينكه مطلب آيات و اخبار چندي است

كه از مجموع آنها چنين استفاده ميشود كه اعمال بشر در قبر صورت ميگيرد اگر عمل نيك است بصورت نيكو تظاهر مي‌نمايد و اگر بد است بصورت زشت و موذي پديد مي- گردد و تا قيامت صاحبش را اذيّت ميكند و ادلّه عقلي نيز تأييد مينمايد آنچه را انبياء و پيشوايان بشر خبر بوقوع آن داده اند. 
لكن نه اينكه است عملي كه در اينكه عالم از عوارض بشمار مي‌رود در عالم برزخ و قيامت تغيير حقيقت دهد و جوهر گردد زيرا كه قلب ماهيت مي- شود و قلب ماهيت محال است بلكه چنانچه گفتيم موجودات در هر عالمي بمناسبت همان عالم تظاهر مي‌نمايند. 
ببين چگونه قرآن در همين عالم نيز نسبت بدرجه كمال هر كس طوري نمايش ميكند بعضي از قرآن نصيبي ندارند غير از خطوط و حروف و كلمات آن بعضي از معاني تحت اللّفظي آن نيز بهره اي ميبرند بعضي بالاتر از معاني و اسرار آن حظّي دارند تا برسد بمعاني باطني كه فرمود از براي قرآن باطني است و باطن آن را نيز باطني است، تفسير دارد، تأويل دارد، محكم نصيبي بدهيد زيرا هر كس در خانه اي تلاوت قرآن نمايد كارهاي دشوار اهل آن خانه آسان گردد و خير و بركت در آن خانه بسيار شود و هر خانه كه در آن قرآن خوانده نشود كار بر اهل آن خانه تنگ گردد و خير و بركت در آن كم شود. 
كليني از صادق آل محمّد (ص) چنين روايت ميكند كه وقتي كه اولين و آخرين جمع شدند مي‌بينند شخصي را در بهترين صورت كه صورتي بهتر از آن هرگز نديده بودند وقتي مؤمنين بوي نظر ميكنند مي‌بينند قرآنست ميگويند اينكه از ما است از مؤمنين ميگذرد ميرسد بشهداء شهداء گويند اينكه قرآن است از آنجا نيز ميگذرد ميرسد به پيمبران انبياء گويند اينكه قرآن است از آنجا نيز صلحاء و اتقياء باشد و نيز در منهج از عبد اللّه مسعود و او از پيغمبر اكرم صلّي اللّه عليه و آله چنين روايت كرده (قرآن خواندن احسان خداوند است كه بآن تمامي افراد بشر را دعوت فرموده پس از خواندن نعمت او بهره مند شويد و هر چند توانيد فائده آن را برگيريد زيرا قرآن ريسمان محكم است هر كس دست در آن زند هرگز از رحمت واسعه حق تعالي محروم نگردد، قرآن نوري است روشن كه گمراهان را بسر منزل مقصود رساند و دوائي است سودمند كه دردمندان- و مستمندان از دار الشفاء معرفت آن شفاء مي‌يابند و عارف مي‌شوند و نجاتي است كه هر كه تابع آن شود بمرتبه بلند و درجه ارجمند ميرسد پس تلاوت قرآن نمائيد تا آنكه خداوند سبحان بهر حرفي ده حسنه بنويسد و نميگويم (الم) را ده حسنه است بلكه ميگويم الف را ده حسنه است و لام را ده حسنه و ميم را ده حسنه و از علي بن موسي الرضا (ع) است كه حضرت رسول (ص) فرمود خانهاي خود را از تلاوت قرآن عبد اللّه عباس از رسول اكرم (ص) چنين روايت كرده (شريف ترين و بزرگوارترين امت من خوانندگان قرآنند و بعد از آن اشخاصي كه شبها مشغول عبادتند و نيز از رسول اكرم (ص) است (كه هر گاه كارهاي دنيا بر شما مشكل شود و طريق معاش و معاد بر شما پوشيده گردد دست بزنيد بر جمال قرآن تا حاجت دنيا و آخرت شما روا گردد و هر كس قرآن را پشت سر اندازد و تلاوت نكند و بر خلاف طريقه قرآن عمل كند وي را بدوزخ كشند و هر كه بقرآن تكلّم كند هميشه راست گفتار و درست كردار باشد و هر كه بطريق آن حكم كند با عدل و داد گردد و از راه راست برنگشته، و هر كس قرآن را وسيله دنيا و آخرت خود سازد بمراد دنيا و عقباي خود برسد و در زمره نيستند. فوق اينكه عالم عالمي كه در قوس صعود ما است عالم برزخ است كه واسطه بين عالم دنيا و عالم قيامت است عالم برزخ عالم صورت و عالم معني است و فوق آن نسبت ببشر عالم قيامت است كه عالم جمع و عالم حقيقت و عالم حيات است و آن سر حد و منتهاي سير بشر است يكي از اسماء قيامت (الحاقّه) است يعني حاق ّ حقيقت و عين واقع و روزي است كه باطن و اسرار هر چيزي ظاهر ميگردد يَوم َ تُبلَي السَّرائِرُ و نيز عالم حيات است وَ إِن َّ الدّارَ الآخِرَةَ لَهِي َ الحَيَوان ُ لَو كانُوا يَعلَمُون َ سوره عنكبوت آيه ۲۶۴ پس از اينجا معلوم ميشود كه استبعادي ندارد قرآن در قبر و در عالم برزخ كه عالم صورت و معني است بصورت معنوي خود و بوجه نيكو دارد، متشابه دارد، لكن تأويل و تفسير متشابهات كه معاني چندي در بر دارد مخصوص بآورنده قرآن و نمايندگان وي است.

ميگذرد تا ميرسد بيمين عرش خداوند جبّار ميفرمايد قسم بعزت و جلال خودم كه امروز گرامي ميدارم كسي كه تو را گرامي داشته و خوار و توهين ميكنم كسي كه تو را توهين نموده. 
و از اينكه قبيل اخبار كه قرآن در قيامت مجسم ميگردد و شفاعت مينمايد و خداوند اهل قرآن را گرامي ميدارد و كساني كه توهين بقرآن نموده اند معذب ميگردند بسيار است و براي اختصار بناچار از تفصيل آن خودداري مينمائيم.